Το απρόσμενο είναι κομμάτι της ζωής, χωρίς να σημαίνει πως είναι πάντα ευχάριστο. Όσες λέξεις και να χρησιμοποιήσουμε δεν μπορούν να συγκριθούν με το φορτίο των συναισθημάτων μας, καθώς πρόσφατα έφυγε από τη ζωή ο σύντροφος και φίλος Μάικ. Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε εκτενώς σε ό,τι έκανε τον Μάικ μια από τις πιο θετικές, ευχάριστες και αυθόρμητες παρουσίες ή να απαριθμήσουμε τα πεδία στα οποία αγωνιζόταν και έκανε πράξη τις ιδέες του, εκτός από το 1431.
Αυτός όμως δεν είναι ένας επικήδειος. Γιατί ο θάνατος είναι μια στιγμή και μια στιγμή από μόνη της δεν μπορεί να επισκιάσει μια ζωή γεμάτη στιγμές. Και ο Μάικ έζησε 26 χρόνια γεμάτα. Μέσα από τον απερίγραπτο πόνο και τη θλίψη, κρατάμε όλα αυτά στα οποία μας συντρόφευσε και θα συνεχίζει να μας συντροφεύει και τα κάνουμε υπόσχεση· να προσπαθούμε κάθε μέρα να βρίσκουμε την ομορφιά και όπου δεν τη βρίσκουμε να την φτιάχνουμε, με βιδολόγους και κατσαβίδια αν χρειαστεί. Γιατί όσο κενό άφησε με την απουσία του, χίλιες φορές παραπάνω γέμισε την συλλογική μας ζωή με την παρουσία του τα προηγούμενα χρόνια. Εμείς τον ζήσαμε, τον γνωρίσαμε, τον ακούσαμε και τον μάθαμε εδώ, τόσο στην συνέλευση όσο και εκτός αυτής και για εμάς πραγματικά θα βρίσκεται πάντα εδώ ως αναπόσπαστο κομμάτι του σταθμού, πάντα χαραγμένο στις καρδιές και τη μνήμη μας. Και θα ήταν άδικο να μην ανοίξουμε μια μπύρα με τα mikes ανοιχτά, με μια πρόποση σε όλα αυτά που μας κάνουν να υπάρχουμε, είτε είναι πόνος είτε χαρά.
Στέλνουμε δύναμη και την αμέριστη αλληλεγγύη μας στην οικογένεια, όλα τα συντρόφια και τους φίλους του Μάικ.
Πειρατικά, αντιφασιστικά, αδιαμεσολάβητα, φροντιστικά, χασούρικα.
Μάικ, πάντα παρών, πάντα αμόλυβδος.
Ελεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο 1431am
