01. ξινό βερίκοκο

είμαι ένα έρμαιο
κορμί αλλήθωρο
άσε με ήσυχο
φωνούλα θρύψαλο
να μοιραστούμε το ίδιο βάρος το αβάσταχτο
άσε το νόημα
το νήμα βάστα το
απ’τον αγύριστο
αλαφροΐσκιωτο
αίμα αλώβητο
χάος ανίκατο
με λίγη τύχη θα περάσω απαρατήρητο
απ’την αφρόκρεμα
δεν είναι απίθανο

τίποτα απίθανο

*

παρόν δυσοίωνο
μέλλον αιχμάλωτο
τρία χρονάκια
πάθος ασάλευτο
στη θλίψη αντίδοτο
το ψυχοσάββατο
κλάμα αυτόματο
σώμα ευάλωτο
καρφί στα δίχτυα
χοντρούλη ρίχτα
ό,τι κι αν είδες είπα ξείπα χαρτορίχτρα
με το ασπράδι
κλεφτές ματιές
στημένο σκετς
αιφνιδιάστηκα
κορόιδο πιάστηκα
ζαριά ξενέρωτη
δυο μαυρομάτικα
παντού μπαλώματα
νιάτα ευτράπελα
φρου φρου κι αρώματα
υπερδιάστημα
πυρ κατά κύματα
πάλι μαγεύτηκα
πυροτεχνήματα
μόλις σε φίλησα
ανακατεύτηκα
σε ξέρα σκόνταψα
μιλιά δεν έβγαλα
αφού αναστήθηκες
μας υποχρέωσες

κι εγώ σ’αρνήθηκα

κι ας υπνωτίστηκα

*

σπίτι δεν πάω
κωλοβαράω
κι όμως λαχάνιασα
αναμπουμπούλα
φέρε σακούλα
καιρό πεθύμησα
τσάρκα στη θάλασσα
κοκο ανάρπαστη
ξέπνοη μάγισσα
αφλογιστία
σκιά τυφλή
ποια ειν’ η δικιά σου κοντινή ανατολή
κακούργα μάνα
ζωή αφόρητη
γλωσσοκοπάνα
στείρα τσιγγάνα
εκλιπαρούσα
ωσεί παρούσα
για πάντα έγκυος
σταυροί και μνήματα
ξανασκασίματα
και πάφα πούφα
μητσάρα σκούπα
λογοδιάρροια
καύλα μαγκούφα
τέταρτη σύζυγος
πράγμα αδύνατο
θλίψη ξεβράκωτη
άνδρα μοι έννεπε
μούσα πολύτροπον
ακομπλεξάριστη

ξινό βερίκοκο

02. κατάδυση

εχθρός μου η άνωση 🤿                       
ζωή μου αυτοάνοση                        
στις τύψεις παρανάλωμα                   
στις αμαρτίες άφεση                      

αφέντρα μου κατάδυση                     
ξενέρωτος χειμώνας                       
λαός υπερυψούται                         
ειc πάντας τους αιώνας                  

*

τρικυμία εν κρανίω                      
φρούτα οπωροπωλείο                       
γενικώς και αορίστως                     
γεια σου bata δεκαδύο                    

φόλα τηλεπαρακάλι
αυτογκόλ στην πέτρου ράλλη
ατζαμήδες και σαΐνια
οι γειτόνοι κι οι δασκάλοι

το αίμα μου κατράμι
άδεια μύδια άσπρα κράνη
προβατίνα με τεκίλα
και κοιτάγαμε σα χάνοι

όσα ξέχασα ποτάμι
το μυαλό μου δεν ελέγχω
μάνα μου μάνα μου μάνα μου μάνα μου      
θα φουντάρω
δεν αντέχω

*

παμπόνηρα χείλια
ροζ ανατριχίλα
νεκρό προξενιό
1000 τα 1000

λάθος εντύπωση
σπίντα και ύπνωση
έκσταση μπούχτισα
έκστανο τύφλωση

βδομάδες καρμπόν
στην τσέπη ντεπόν
στο στόμα φιλιά
ποτέ των ποτών

03. σκέπη ^ filippos koutsaftis (αγέλαστος πέτρα)

04. αχόρταγη έλξη ^ w/claire (ριφ: yovan tsaous)

στο βάθος ξεμπούκα
ταμπούρι και σκούπα
αόρατη χίλμα
αθάνατε ζούκα

καπέλο περούκα
τα θέλουμε όλα
κοντοπούτανε μπίλι
εξωγήινη πόλα

διάμεσα ρίγη
περίοδος φόλα
μητσάρα μου σύνελθε
runshit ξεκόλλα

ζωή χαζοβιόλα
ποια πρώτη θα κλάψει
φλεγόμενη ρέα
αντίστροφη μάτση

παράλληλο τραύμα
μακάβριο πάρτυ
ντροπή αλλοπρόσαλλη
μαντάμα φευγάτη

κραυγές και θανάτοι
χριστούγεννα γάτοι
μαγκιά ντε και σώνει
πειραίας – βαγδάτη

*

ξεχρέωμα τσάμπα
ταμπούρι παράγκα
ιπτάμενε σίμο
για πάντα στην μπάντα

συγκλίνουσα σκέψη
θα μας καταστρέψει
ζωή παρά φύση
θολούρα και φέσι

σφιγμένα στομάχια
απ΄τα γεννοφάσκια
ακόλαστη φρίκη
μη βγάλετε άχνα

να παν τα φαρμάκια
διαλέγεις και παίρνεις
μισό βήμα πίσω
ταπί και ξεπλένης

ζωή μολυσμένη
το φως τρεμοσβήνει
αθήνα κακίστρω
καμιά δε θα μείνει

καρδιά μου σορόπα
τα νεύρα μου σμήνη
αχόρταγη έλξη
φθορά και σαγήνη

*

κάποτε σ’άλλον ουρανό
έλα και τάραξε με
βούτα με να πετάξουμε
σε νύχτες καταρράκτες

μεταμορφώσου πυρκαγιά
κάνε μου το χατίρι
βάλε φωτιά στη θάλασσα
να κάψει το φεγγάρι

και θα ξαπλώσω ανάσκελα
το φως να περιμένω
και θα ξαπλώσω μπρούμυτα
στις στάχτες να βουτήξω

και θα’χω για παρηγοριά
αφηνιασμένες σκέψεις
να ξαναζήσω τις ζωές
όλων των πεθαμένων