Ενημέρωση από τη δικηγόρο Ι. Κούρτοβικ και τον γιατρό Θ. Zδούκο για την απεργία πείνας του Δ. Κουφοντίνα

Download here! - Downloads: 40 - Plays: 384

Το ηχητικό αρχείο της τηλεφωνικής επικοινωνίας με τη δικηγόρο Ιωάννα Κούρτοβικ και τον γιατρό Θοδωρή Σδούκο, που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 2 Μαρτίου 2021 στο κατειλημμένο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και αναμεταδόθηκε ζωντανά από το Eλεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο 1431AM.

Η Ι. Κούρτοβικ, συνήγορος του Δ. Κουφοντίνα, αναφέρθηκε για τις νομικές κινήσεις που έγιναν αλλά και για αυτές που θα μπορούσαν και δεν έγιναν λόγω των προσκομμάτων από την ΓΓ Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου, που ψευδώς αποκρύπτει και παραποιεί στην τελευταία της ανακοίνωση.

Ο Θ. Ζδούκος, γιατρός του Δ. Κουφοντίνα, ενημέρωσε για την τρέχουσα κατάσταση της υγείας του απεργού πείνας καθώς και για το ζήτημα της υποχρεωτικής σίτισης.

Ενημέρωση από τη δικηγόρο του Δ. Κουφοντίνα, Γιάννα Κούρτοβικ

Κούρτοβικ: Καλησπέρα στη Θεσσαλονίκη. Να πω ότι και εμένα και όσους ασχολούνται με αυτή την υπόθεση, μας έχει αγγίξει αυτή η κινητικότητα που υπάρχει στη Θεσσαλονίκη και η δύναμη που έχει δείξει ο κόσμος. Και στην Αθήνα βέβαια και σε άλλες πόλεις, αλλά νομίζω ότι η Θεσσαλονίκη έδειξε το δρόμο, με τον τρόπο με τον οποίο κινητοποιήθηκε δυναμικά και έγκαιρα σ’ αυτή την ιστορία. Έχω προσπαθήσει να μεταφέρω στον άνθρωπο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο κρεβάτι του νοσοκομείου ότι υπάρχει συμπαράσταση, επειδή αυτό του δίνει δύναμη, Είναι κάτι το οποίο είναι σημαντικό για αυτόν για να μπορεί να συνεχίζει τον αγώνα του, για να μπορεί να δικαιώνεται ο αγώνας του. Και αν στο τέλος δεν οδηγηθεί στη νίκη, είναι η σημαντική κινητοποίηση που γίνεται, είναι σημαντικές οι κινητοποιήσεις που κάνετε, που κάνουμε όλοι μας. Δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο θα μπορούμε να το ενημερώνουμε για αυτά, δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο θα μπορεί να έχει συνείδηση.

Πάντως, μέχρι στιγμής ο απεργός έχει συνείδηση, έχει επικοινωνία με το περιβάλλον μπορεί να ακούσει, μπορεί να καταλάβει. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό. Να πω ότι είναι στην 54η ημέρα απεργίας πείνας και είναι αρκετές μέρες χωρίς νερό. Είναι πάρα πολλές μέρες χωρίς να μπορεί να πιει νερό, επειδή εδώ και δύο βδομάδες σχεδόν αντέδρασε ο οργανισμός του, δεν άντεχε πια νερό. Το στομάχι και τα όργανα γενικά έχουν συρρικνωθεί και δεν λειτουργούν και αναγκάστηκε να μπει σε όρο. Συστήσαμε, ζητήσαμε εμείς να μπει σε όρο. Αυτός ήταν όρος ενυδάτωσης, φυσιολογικός όρος με τον οποίο συνέχισε για ένα διάστημα μέχρι που τον πέταξε την προηγούμενη εβδομάδα. Συνέχισε δε, ενημερώνω γιατί ακούγονται διάφορα που με στεναχωρούν και ακόμα περισσότερο τον ίδιο, συνέχισε να παίρνει τον όρο της αντιβίωσης, ο οποίος είναι ένα μικρό φιαλίδιο, επειδή είχε μία λοίμωξη, δεν είναι σήμερα σοβαρή, η οποία θα μπορούσε να πλήξει τον οργανισμό με δεδομένο ότι είναι ένας εξαιρετικά εξασθενημένος οργανισμός και όπως μας εξηγούν οι γιατροί είναι σε ανοσοκαταστολή. Δηλαδή δεν υπάρχει ανοσοποιητικό σύστημα, δεν υπάρχει καμία άμυνα απέναντι σε προσβολές από μικρόβια, μικροοργανισμούς κλπ. Αυτή είναι η κατάσταση του ανθρώπου.

Δεχόμαστε μια επίθεση από πλευράς της οργανωμένης και συντεταγμένης πολιτείας, η οποία φιμώνει κάθε φωνή αντίθετη. Μας έχει αποκλείσει εντελώς από τα συστημικά μέσα έτσι κι αλλιώς, έχει αποκλείσει κάθε αντίθετη φωνή. Να επισημάνω ότι σήμερα μου δώσανε ένα χρόνο στο πρωινό ενημερωτικό πρόγραμμα του Open , που ήταν η πρώτη φορά σε όλο αυτό το διάστημα, που μου δόθηκε η δυνατότητα, να μιλήσω και να απαντήσω στα ψέματα με τα οποία βομβαρδίζεται ο κόσμος. Υπάρχει μια εκστρατεία παραπλάνησης , συκοφάντησης του απεργού, η οποία παίρνει τρομερές διαστάσεις και η οποία συνοδεύεται πάντα με την υπαγόρευση της γραμμής των συστημικών μέσων αλλά και με μια επίθεση φίμωσης στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, τα δικτυακά μέσα. Αυτό που γίνεται με την επίθεση στα προφίλ που ανεβάζουμε, από μια συνέντευξη μέχρι μία γελοιογραφία που αφορά την υπόθεση, είναι πρωτοφανές. Είναι πρωτοφανής η λογοκρισία που γίνεται και είναι ένα φαινόμενο που ούτε η Τουρκία δε θα έκανα με τέτοιο τρόπο. Δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιο δικτατορικό καθεστώς θα πρέπει να αναφερθώ για να παραλληλίσω αυτό που γίνεται σήμερα με τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. Το Facebook είναι αυτό στο οποίο γίνεται κυρίως το κατέβασμα των προφίλ, αλλά και σε όλα τα υπόλοιπα μέσα. Κατεβαίνουν ιστοσελίδες οι οποίες λειτουργούσαν κανονικά και παρείχαν πληροφορίες.

Σε ό,τι αφορά το νομικό κομμάτι υπάρχει μια επίθεση από την πλευρά της κυρίας Νικολάου, η οποία προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι ο Κουφοντίνας δεν προσέφυγε σε νομικές διαδικασίες για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του και προχώρησε κατευθείαν στην απεργία πείνας. Υπάρχει μια εκστρατεία που αποβλέπει στο να χτυπήσει αυτόν και μένα με έναν δευτερεύοντα τρόπο, η οποία καταρχήν δεν έχει καμία λογική. Είναι μια πολιτική απόφαση που παίρνεται με παραβίαση του Συντάγματος, των νόμων λειτουργίας της διοίκησης, με παραποίηση  των διοικητικών πράξεων, με απόκρυψη του περιεχομένου τους (είναι συζητήσιμο αν υπάρχουν, δεν είμαστε ακόμη καν σίγουροι αν υπάρχουν). Όταν η πολιτεία έχει αυτή τη στάση, καμία δικαστική εξουσία αυτή τη στάση δεν μπορεί να την ανατρέψει. Είναι μια πολιτική απόφαση που αφορά τον Δημήτρη Κουφοντίνα και μόνο με πολιτικά μέσα, με μια άλλη πολιτική απόφαση μπορεί να ανατραπεί. Η πίεση δεν είναι προς το δικαστικό σύστημα, το οποίο όπου απευθυνθήκαμε στέκι ανήμπορο και δηλώνει αναρμόδιο. Η πίεση είναι προς το πολιτικό σύστημα το οποίο πρέπει να υποχωρήσει από τις αδιάλλακτες θέσεις του και να καταλάβει ότι όλη αυτή η πορεία προς το θάνατο είναι ένα τραύμα στη δημοκρατία, τον πολιτισμό, μια προσβολή που δεν αφορά μόνο την οικογένεια του ανθρώπου και όσους παλεύουν για να αποτραπεί μια μοιραία κατάληξη, αφορά όλη την κοινωνία. Και όλη η κοινωνία πιστεύω, θα πληγεί και θα τις απαντήσει, αν υπάρξει αυτό που όλοι απευχόμαστε.

Να πω ότι από πλευράς μας, από πλευράς της υπεράσπισης (και υπεράσπιση είμαι εγώ και πάρα πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι έχουν προσέλθει να βοηθήσουν με ιδέες, προτάσεις, με αναζήτηση υλικού) έχουμε κάνει διάφορες ενέργειες, με την πεποίθηση ότι δεν μπορεί να οδηγήσουν πουθενά ενόσω η πολιτική βούληση είναι διαφορετική. Έχουμε απευθυνθεί σε διάφορα διοικητικά και ποινικά δικαστήρια, αρμόδια πιθανόν για την εφαρμογή διατάξεων του νόμου. Μέχρι στιγμής όλοι έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά και μας έχουν πει ότι νιώθουν αναρμόδιοι να αποφασίσουν για ένα τέτοιο ζήτημα. Το τοπικό δε δικαστήριο της Λαμίας, το οποίο με κατηγορούν ότι υποβάθμισα, θεωρώ δεδομένο ότι δεν μπορεί να κρίνει αποφάσεις της κεντρικής διοίκησης, όταν κεντρική διοίκηση δεν σημαίνει απλά Γενική Γραμματεία Αντεγκλιματικής Πολιτικής, δε σημαίνει απλά τον υπουργό ΠροΠο και καταστολής, σημαίνει τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Έτσι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο.

Δεν διανοούμαστε ότι αυτή η υπόθεση, το ζήτημα της έκτισης της ποινής ενός κρατούμενου, μπορεί να εμπλέκει τη γνώμη των συγγενών των θυμάτων της όποιας δράσης της οργάνωσης για την οποία καταδικάστηκε. Οι συγγενείς είναι πολιτική αγωγή σε μια δική. Έχουν λόγο για την ενοχή, δεν έχουν λόγο όμως για την ποινή, ούτε πολύ περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο θα εκτίσει την ποινή του ένας κρατούμενος.

Η αναγκαστική σίτιση, την οποία ζητάνε πλέον και επίσημα χείλη όπως διάφορα στελέχη της κυβέρνησης, είναι ζήτημα το οποίο δεν αφορά την κυβέρνηση. Μπορεί να αφορά την εισαγγελία, τους γιατρούς, τις ομοσπονδίες των γιατρών, δεν αφορά όμως την κυβέρνηση. Γιατί δεν μπορεί το κάθε στέλεχος, ή οι συγγενείς των θυμάτων να βγαίνουν και να εκφράζουν απόψεις πάνω σε αυτό.

Αναγκαστική σίτιση όμως δεν μπορεί να γίνει. Οι γιατροί καταρχήν αρνούνται να το κάνουν. Η ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών έχει βγάλει ανακοινώσεις για το ζήτημα αυτό και σε κάθε περίπτωση να το διευκρινίσω, ότι η αναγκαστική σίτιση σε έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση δεν μπορεί να γίνει. Το μέγιστο που μπορεί να γίνει είναι να του τοποθετηθεί ένας όρος, για να μπορέσει να αποκαταστήσει τις ηλεκτρολυτικές διαταραχές και αυτό εφόσον χάσει τις αισθήσεις του. Και εφόσον επανέλθει και ανακτήσει τις αισθήσεις του, αν επιμείνει ότι δεν δέχεται καμιά ιατρική ενέργεια πάνω του, είναι ένα μείζον ζήτημα για τους γιατρούς το αν μπορούν να παρέμβουν ή όχι. Υπάρχει νόμος ο οποίος προστατεύει τα δικαιώματα του απεργού πείνας και η απεργία πείνας είναι δικαίωμα του κρατούμενου. Δεν είναι απλά μία μορφή για εκβιασμό, όπως προσπαθεί να την παρουσιάσει κυβέρνηση. Είναι ένα δικαίωμα του κρατουμένου το οποίο του παρέχεται στα πλαίσια των δυνατοτήτων που έχει για τη διεκδίκηση ενός δικαιώματός του. Λέει λοιπόν το σχετικό άρθρο του νόμου, ότι γιατροί παρεμβαίνουν μεν και κανονικά σε αναγκαία πράξη για να σώσουν την υγεία του από σοβαρές βλάβες και από κίνδυνο ζωής, πρέπει όμως για τις ενέργειες που θα κάνουν, και τα μέτρα που θα πάρουν, να συνεκτιμήσουν την προσωπικότητα του ανθρώπου, τους σκοπούς του και τις επιδιώξεις του. Πρέπει να συνεκτιμήσουν τη σταθερότητα των αποφάσεων του. Και αυτό, σε ότι αφορά το Δημήτρη Κουφοντίνα, είναι ένα ζήτημα το οποίο νομίζω ότι κανείς δε θα μπορούσε ποτέ να αμφισβητήσει -ότι υπάρχει αυτή η σταθερότητα των απόψεων, η ωριμότητα της προσωπικότητας, την οποία δεν είναι εύκολο να παρακάμψουν γιατροί και εισαγγελείς, χωρίς να παραβιάσουν διατάξεις του νόμου.

Δεν ξέρω πού μπορεί να οδηγήσει αυτός ο αγώνας. Υπάρχει μια αδιάλλακτη στάση από πλευράς της πολιτείας. Ό,τι προσπάθειες έχουμε κάνει, (έχουμε υποβάλλει διάφορες αιτήσεις προς διάφορες κατευθύνσεις) θεωρούμε δεδομένο ότι θα απορριφθούν. Η κυβέρνηση δηλώνει την αδιαλλαξία της. Επειδή έγκυροι δημοσιογράφοι του κυβερνητικού ρεπορτάζ δηλώνουν από το πρωί ότι ο κύριος Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός της χώρας, ο κύριος Τσιάρας ο υπουργός δικαιοσύνης, και ο κύριος Χρυσοχοΐδης υπουργός προστασίας του πολίτη και καταστολής, ότι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω στις αποφάσεις τους. Δεν θέλουν με τίποτα να υποχωρήσουν σε αυτό που θεωρούν εκβιασμό από πλευράς του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Εγώ θέλω να πω, για να κλείσω σε αυτό το σημείο: δεν ξέρω ποια θα είναι η κατάληξη. Ωστόσο, νομίζω ότι ήδη η κυβέρνηση έχει ηττηθεί σε αυτή την υπόθεση. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι μία νίκη για τον απεργό πείνας, είναι όμως μια ήττα για αυτούς που τον έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση, σε αυτήν την ακραία ενέργεια. Μια απεργία πείνας που μπορεί να οδηγεί και στο θάνατο, αλλά σίγουρα οδηγεί σε σοβαρές σωματικές βλάβες. Έχουν ηττηθεί, επειδή παρά τη φοβερή φίμωση κατεβαίνει άπειρος κόσμος στους δρόμους. Είναι άπειρος ο κόσμος που μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκφράζει τη συμπαράστασή του στον απεργό και καταγγέλλει την στάση της κυβέρνησης. Έχουν γίνει κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, ο κόσμος είναι στους δρόμους και φαντάζομαι ότι θα είναι πολύ περισσότερο αν υπάρξει μια μοιραία εξέλιξη. Υπάρχει μία κινητικότητα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Έχουν μαζευτεί χιλιάδες υπογραφές από ανθρώπους της τέχνης, από επιστήμονες, από καλλιτέχνες, από νομικούς, από γιατρούς, από ακαδημαϊκούς, παρ’ όλες τις επιθέσεις που γίνονται, παρ’ όλες τις επιθέσεις που δέχονται. Υπάρχουν υπογραφές που έρχονται από την Ευρώπη, υπάρχουν ευρωβουλευτές που έχουν κάνει ερώτηση στην ευρωβουλή, έχουν απευθυνθεί την επίτροπο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη. Γράφουν και οι εφημερίδες, οι αριστερές βέβαια, στην Ευρώπη για το θέμα. Το θέμα κινδυνεύει να γίνει ένα επίδικο ζήτημα της δημόσιας σφαίρας την επόμενη περίοδο. Επομένως, πέρα από το τραύμα που θα προκαλέσει στην κοινωνική μας συλλογική συνείδηση η κυβερνητική αδιαλλαξία, θα εκθέσει τη χώρα και τη διακυβέρνηση της κυρίως, στην Ευρώπη και τον κόσμο, με έναν τρόπο νομίζω ανεπανόρθωτο .

 

Ερωτήσεις 

Ερώτηση: Από νομικής πλευράς περιμένουμε κάτι; Υπάρχει κάποια ημερομηνία σε σχέση με την Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών; Σε σχέση με αυτή την αδιαλλαξία την κυβερνητική, υπάρχει κάτι στο οποίο μπορεί να προσφύγουμε; Για παράδειγμα, ο Άρειος Πάγος;

Κούρτοβικ: Έχουν γίνει διάφορες ενέργειες, οι οποίες θα μπορούσαν να είναι γιατί όχι και δημοσιοποίησιμες. Έχει σταλεί μια αίτηση μεταγωγής στον υπουργό δικαιοσύνης, με βάση κάποια διάταξη που ξέφυγε από το νόμο που μετέφερε όλες τις αρμοδιότητες του σωφρονιστικού κώδικα στο υπουργείο προστασίας του πολίτη. Έχει γίνει επίσης μια αίτηση στη Γενική Γραμματεία Αντιεγκληματικής Πολιτικής να απαντήσει στην αίτηση μεταγωγής που είχε κατάθεσει ο Δημήτρης Κουφοντίνας στις 28 Δεκέμβρη, όταν μεταφέρθηκε στις φυλακές Δομοκού. Βέβαια, θεωρώ ότι η αίτηση με την οποία επανυποβάλλαμε την πρώτη αίτηση από τις 28 Δεκέμβρη θα απορριφτεί έτσι και αλλιώς για τον απλό λόγο ότι η κεντρική επιτροπή μεταγωγών δεν είναι ένα ανεξάρτητο όργανο. Είναι ένα όργανο στο οποίο προεδρεύει η κυρία Νικολάου, και που συμμετέχουν ως μέλη και δύο δικαστικοί που έχουν επιλεγεί από την ίδια κυβερνητική εξουσία και επομένως υπόκεινται απολύτως στις απόψεις και εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική.

Χαρακτηριστικό σε αυτό είναι αυτή η σφραγίδα, την οποία δημοσιοποίησα και είδατε. Αντί για μια απόφαση με την οποία υποτίθεται ότι επικυρώθηκε η απόφαση μεταγωγής του Δημήτρη Κουφοντίνα στο Δομοκό, στάλθηκε μια σφραγίδα σ’ ένα λευκό χαρτί, δίπλα στην οποία έχει συμπληρωθεί με το χέρι, ότι η κεντρική επιτροπή μεταγωγών ενέκρινε την παραπάνω από απόφαση, που βρίσκεται σε άλλο φύλλο. Δεν περιλαμβάνει ούτε σκεπτικό, ούτε αυτούς που συμμετείχαν, ούτε πώς την έβγαλαν ούτε πότε συνεδρίασαν. Ούτε αριθμό βέβαια, ούτε κάποιο άλλο στοιχείο από το οποίο να προκύπτει ότι μπορεί να είναι αντίγραφο δημοσίου εγγράφου. Και πολύ περισσότερο ένα έγγραφο που παίρνει μια απόφαση δυσμενούς έκβασης των όρων έκτισης της ποινής ενός διοικουμένου. Ο κρατούμενος είναι διοικούμενος και να το ξαναπώ, είναι φορέας δικαιωμάτων. Αυτή είναι η απόφαση που η κυρία Νικόλαο μου λέει ότι έστειλε και ισχυρίζεται ότι ψεύδομαι. Μου έστειλε μία σφραγίδα. Δεν μπορείς να πας ένα δικαστήριο και να προσβάλεις μια σφραγίδα. Η δυνατότητα να το κάνεις αυτό είναι ανύπαρκτη. Η πιθανότητα να γίνει δεκτή από το οποιοδήποτε δικαστήριο είναι αρνητική. Η δυνατότητα, σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν δεν ήταν μία σφραγίδα αλλά ένα εμπεριστατωμένο έγγραφο, να ανατρέψει κανείς μια πολιτική απόφαση που εκπορεύεται από την κεντρική κυβέρνηση, από το πρωθυπουργικό γραφείο, νομίζω ότι είναι μόνο στα όνειρα μας.

Απευθυνθήκαμε και στον Άρειο Πάγο. Ήτανε μια προφορική διερεύνηση, καταρχήν, ώστε να διατάξει αυτεπάγγελτα τη διαδικασία διακοπής της ποινής. Επειδή έχουμε έναν άνθρωπο που κινδυνεύει να πεθάνει, όχι απλά να υποστεί ανήκεστες βλάβες, αλλά και να πεθάνει. Ο Άρειος Πάγος δήλωσε επίσης ότι είναι αναρμόδιος. Αυτό το ίδιο αίτημα θα κατατεθεί στο πρωτοδικείο της Λαμίας, χωρίς ελπίδα και πάλι ότι μπορεί να αυτενεργήσει δυναμικά το πρωτοδικείο της Λαμίας και οποιοδήποτε πρωτοδικείο στην Ελλάδα, ενάντια στη βούληση του ίδιου του πρωθυπουργού. Αντίστοιχα, επιχειρήσαμε να καταθέσουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση αναστολής της εκτέλεσης της απόφασης της γενικής γραμματέως, η οποία ήταν παράνομος εκδοθείσα, και είναι απόφαση διοικητικού οργάνου,. Στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο είπε ότι δεν μπορεί να την εξετάσει, διότι θεωρεί ότι δεν έχει σχέση. Και τι σχέση να έχει το συμβούλιο της επικρατείας με το σωφρονιστικό δίκαιο, με το σωφρονιστικό σύστημα και ό,τι έχει να κάνει με τις φυλακές. Έτσι, σε αυτό που ρωτάτε, δεν μπορώ να απαντήσω ότι περιμένουμε κάτι. Κάνουμε πράγματα. Κάνουμε πολλά πράγματα. Αλλά δεν περιμένουμε κάτι. Πολιτικό είναι το ζήτημα, πολιτικά πρέπει να λυθεί!

Ερώτηση για τη διαδικασία με τα εξώδικα από τα κανάλια και τι μπορεί να κερδίσει κανείς από αυτή την ιστορία.

Κούρτοβικ: Κοινοποιήθηκε ένα εξώδικο στα κανάλια, ηλεκτρονικά βέβαια, με το οποίο τους ζητούσαμε να πάψουν να προβάλλουν μονομερώς στο ζήτημα και τους πολέμιους του αιτήματος και το αγώνα που κάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας και να προβάλουν και την άλλη άποψη. Αν ρωτάτε ποια ήταν τα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά κανάλια σαν το ΣΚΑΪ, μηδενικά! Σ’ ό,τι αφορά άλλα κανάλια, νομίζω ότι υπήρξε μια κάποια μικρή διαφορά στον τρόπο με τον οποίο παρουσιαζόντουσαν ειδήσεις, μικρή, το ξαναλέω και να υπάρξουν προσκλήσεις σε αντίθετες φωνές, αν μπορώ να το πω έτσι.

Αν ρωτάτε, αν πρόκειται να στραφώ εναντίον τους δικαστικά, στο βαθμό ότι δεν προέβαλαν ισότιμα τις απόψεις, δεν είμαστε ακόμα στο σημείο να μπορέσουμε να το κάνουμε. Να πω ότι κάποιες απόψεις που εμφανίζονται στον τύπο, όπως ότι ετοιμάζονται να κάνουν επιθέσεις σε αποθήκες όπλων τύπου Συκούριο, ότι ο Κουφοντίνας καλεί τους υποστηρικτές του να καίνε και να σπάνε, ότι κάνει την απεργία σκοπίμως για να καταστρέψει το κράτος και την κυβέρνηση, για αυτού του είδους τις απόψεις επιφυλάσσομαι καθώς έχω την αίσθηση ότι αποτελούν διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντία που έχει συνέπειες όχι μόνο στην προσωπικότητά του, αλλά υπονομεύει τη θέση του και την προσπάθειά του. Νομίζω ότι αυτές, με αυτή την έννοια, κάποια στιγμή θα τις μηνύσω. Επίσης, επιφυλασσόμαστε να καταθέσουμε μηνύσεις, κατά αυτών που ηθελημένα και εν γνώσει τους, με την εκβιαστική χρήση του νόμου και της εξουσίας τους και των αξιωμάτων τους και να οδηγήσουν έναν άνθρωπο στο θάνατο. Νομίζω εάν τυχόν συμβεί κάτι, ναι θα προχωρήσω σε μηνύσεις και δε θα είναι απλά για παράβαση καθήκοντος, θα είναι για ηθική αυτουργία σε έναν θάνατο, σε μια δολοφονία.

 

Ερώτηση για τη στάση των γιατρών σε σχέση με την αναγκαστική σίτιση

Κούρτοβικ: οι γιατροί έχουν δηλώσει πολλές φορές ότι δε θα προχωρήσουν σε μέτρα βίας εναντίον του, δε θα προχωρήσουν σε αναγκαστική σίτιση. Είπα όμως ότι αναγκαστική σίτιση είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί έτσι κι αλλιώς, στην κατάσταση που βρίσκεται. Ελπίζω ότι δε θα οδηγηθούν κάτω από την πίεση κάποιας εισαγγελίας, θεωρώ ότι ούτε η εισαγγελία θα το κάνει, ή κάποιας κυβερνητικής επιταγής, στο να δέσουν έναν άνθρωπο σε ένα κρεβάτι εντατικής για να του βάλουν με το ζόρι ορούς και δεν ξέρω τι άλλο. Πιστεύω ότι μία τέτοια εξέλιξη είναι μια εξέλιξη την οποία έτσι κι αλλιώς εμείς την καταγγέλλουμε σαν βασανιστήριο. Δε μας ενδιαφέρει αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κρίνει έτσι ή όχι, γιατί κάποιοι απαντάνε αναφέροντας το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Προτού ασχοληθούν όλοι αυτοί με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ας ασχοληθούν με τις παραβιάσεις του νόμου που γίνονται εδώ από το Υπουργείο προστασίας του πολίτη και καταστολής. Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο σύμφωνα με τις διακηρύξεις των διαφόρων ιατρικών συνεδρίων και με τη διακήρυξη της Μάλτας, με το πρωτόκολλο της Κωσταντινούπολης για τα βασανιστήρια και είναι κάτι που έχει καταγγελθεί επανειλημμένα από τους γιατρούς. Και να θυμίσω ότι το 2004, που είχε κάνει μια απεργία πείνας ο Δημήτρης Κουφοντίνας, που είχε φτάσει στα όρια και τότε, είχε φτάσει στην εντατική, υπήρξε μια εντολή για αναγκαστική σίτιση. Δεν ήταν σε τόσο τραγική κατάσταση όσο είναι σήμερα, και ξεκίνησε μια συζήτηση μέσα στο ιατρικό σώμα, και βγήκε η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας Πειραιά (ΕΙΝΑΠ) και κάλεσε τους γιατρούς του νοσοκομείου να μην προχωρήσουν σε αναγκαστική σίτιση γιατί δεν είναι σύμφωνα με την ιατρική δεοντολογία. Και πρέπει να πω ότι ο πρόεδρος εκείνου του σώματος ήταν δεξιός.

 

Ερώτηση: υπάρχει σκέψη για προσφυγή στα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων; Υπάρχει σκέψη για μήνυση στο facebook για αυτή τη λογοκρισία;

Κούρτοβικ: Ναι τις επόμενες μέρες και όταν περάσει αυτή η κρίσιμη φάση θα ασχοληθούμε και με αυτό. Αυτό όμως αυτή στιγμή δεν είναι δυνατό. Είναι πολύ κρίσιμη στιγμή.

Συντονιστής: θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Κούρτοβικ: Ευχαριστούμε πολύ παιδιά, και το πληρώνετε πολύ στο δρόμο.

 

Ενημέρωση από τον γιατρό του απεργού πείνας, Θοδωρή Σδούκο

Θοδωρής Ζδούκος: Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, όπως ξέρετε, είναι σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση πια γιατί κάνει απεργία πείνας διψάς εδώ και αρκετές μέρες. Το γεγονός ότι δεν έχει έρθει το μοιραίο οφείλεται σε μια ελάχιστη λήψη υγρών που του δόθηκε αναγκαστικά για να διορθωθούν κάποιες ηλεκτρολυτικές διαταραχές που παρουσίασε, όπως αναμένεται σε μια προχωρημένη απεργία πείνας και δίψας. Δεν έχει χάσει ακόμα τις αισθήσεις του, αλλά είναι σε μία υπνηλία διαρκή. Έχει και μια διαταραχή πλέον και του θερμορυθμιστικού μηχανισμού, κάνει υποθερμία, κάτι που το ξέρουμε από τη θεωρία ότι συμβαίνει. Διατηρεί όμως τον προσανατολισμό του και την εικόνα που του επιτρέπει να έχει επικοινωνία με όποιον τον επισκεφθεί, ή με τους γιατρούς την ώρα που χρειάζεται να κάνει μια συζήτηση μαζί τους, αλλά αυτή είναι μια κατάσταση οριακή και δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο ότι θα αποφευχθεί μια επιδείνωση που θα οδηγήσει στο μοιραίο, ίσως και στο επόμενο εικοσιτετράωρο.

Επομένως, είμαστε στο σημείο μηδέν. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν όλοι. Και η ένταση του αγώνα και των παρεμβάσεων πρέπει να είναι μέγιστη πια. Αν και δυστυχώς από την κυβερνητική πλευρά φαίνεται μια απόλυτη αδιαλλαξία, που με προβληματίζει ιδιαίτερα. Με προβληματίζει γιατί δεν είναι απλώς ότι αδιαφορούν, άλλα ότι επιδιώκουν το θάνατο του απεργού.

Επίσης, θέλω να διευκρινίσω ότι γιατροί, πιστοί στο ρόλο τους τον πραγματικό, και στη συζήτηση που έχουμε κάνει μαζί τους, δεν έχουν προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια που δεν έχει την έγκριση του απεργού πείνας. Δεν έχει γίνει προσπάθεια να παραβιαστεί η βούληση του. Φυσικά είναι πάρα πολύ ανήσυχοι και αυτοί όμως, γιατί βλέπουν έναν άνθρωπο να αργοπεθαίνει στα χέρια τους. Και καλά αν σκοτώνει [έναν ασθενή] μία νόσος, το έχουν συνηθίσει. Αλλά εδώ δεν πρόκειται για αυτό, είναι άλλη κατάσταση. Και φυσικά αυτό σε ένα περιβάλλον που έχουν κι άλλους βαριά ασθενείς και πραγματικά τους έχει φέρει σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, και ηθικά και φιλοσοφικά και ιατρικά και από κάθε άποψη.

Με προβληματίζει ιδιαίτερα όλο αυτό που συμβαίνει ότι δεν κάνουν ούτε μισό βήμα πίσω από πλευρά κυβέρνησης. Ότι προσπαθούν να απαξιώσουν και τους αλληλέγγυους και τον ίδιο φυσικά τον απεργό. Ότι ρίχνουν σελίδες στο facebook. Έχουμε ένα τεράστιο θέμα Δημοκρατίας και πρέπει να συζητήσουμε όλοι μαζί σε κάποια φάση ποια είναι η στρατηγική της άλλης πλευράς. Γιατί βλέπω ότι επιδιώκουν την ένταση με κάθε τρόπο. Φτάνει στα όρια και τη δική μας πλευρά. Τέτοια συζήτηση ίσως για πρώτη φορά συναντάμε, τουλάχιστον στα μεταπολιτευτικά χρονικά, που ενηλικιώθηκα εγώ και θυμάμαι.

Ερωτήσεις

Ερώτηση: Πέρα από τους γιατρούς της Λαμίας που αρνούνται όλον αυτό τον καιρό να στραφούν στη λύση της αναγκαστικής σίτισης που ίσως επιλέξει το κράτος, αν υπάρχει ο κίνδυνος, με επίταξη κάποιων άλλων γιατρών, να γίνει αυτή η διαδικασία στο νοσοκομείο της Λαμίας;

Ζδούκος: Δεν γνωρίζω να υπάρχει αυτή η διαδικασία. Το μόνο που θα μπορούσε να γίνει σε μια τέτοια αντιδραστική κατεύθυνση, φαντάζομαι θα ήταν η μεταφορά του σε ένα ιδιωτικό ίδρυμα με πολιτική απόφαση. Αυτό δεν ξέρω πόσο νόμιμο είναι, δεν νομίζω όμως ότι μπορεί να συμβεί. Εγώ πιστεύω ότι για να αποφασίσουν να το κάνουν αυτό, θα ασκήσουν αφόρητες πιέσεις στους γιατρούς, με εισαγγελικές παρεμβάσεις άλλου τύπου, πιθανά. Αλλά ας μην το προτρέχουμε. Δεν μπορεί να προβλέψει κανείς. Δεν βλέπω νόμιμη διαδικασία που θα μπορέσει να επιβάλλει την αναγκαστική σίτιση. Απλά ζούμε τέτοιο καθεστώς ανωμαλίας σε όλα τα επίπεδα που δεν ξέρω σε τι άλλο είναι δυνατό να προχωρήσουν αυτοί άνθρωποι πραγματικά.