Το ελεύθερο κοινωνικό ραδιόφωνο 1431am είναι μια ανοιχτή δομή αντιπληροφόρησης που λειτουργεί αντι-ιεραρχικά με προτάγματα την αυτοοργάνωση, την οριζοντιότητα και τον σεβασμό μεταξύ των ατόμων που αποτελούν την συνέλευσή του. Ο φυσικός χώρος μας τελεί υπό κατάληψη τα τελευταία 22 χρόνια και παρόλο που η συνέλευση είναι ανοιχτή και πλαισιώνεται από κόσμο από διαφορετικά πολιτικά και κοινωνικά υπόβαθρα και σκεπτικά, δεν παύει να αποτελεί μέρος του αγώνα με ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά. Σε αυτά τα πλαίσια, γίνεται προσπάθεια να διαμοιραζόμαστε τις τεχνικές (και όχι μόνο) γνώσεις, ώστε να καταργούνται οι ρόλοι και οι αναθετικές πρακτικές και να διανέμουμε όλες τις αρμοδιότητες και τις εργασίες που μπορεί να προκύψουν, ακόμα και αν αυτές λόγω της φύσης του εγχειρήματος απαιτούν εξοικείωση με τα τεχνικά. Θέλουμε δηλαδή ο σταθμός να τρέχει συλλογικά και από όλα τα άτομα που τον πλαισιώνουν.
Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω χαρακτηριστικών, εξουσιαστικές, χειριστικές, παραβιαστικές και γενικότερα συμπεριφορές επιβολής και αυθεντίας δεν ήταν και δεν είναι αποδεκτές. Όταν, λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε τέτοιες συμπεριφορές, είτε από δημόσια κείμενα, είτε από ενημέρωση, είτε ανάμεσά μας, προσπαθούμε να χρησιμοποιουμε τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας για να τις αντιμετωπίσουμε. Τα ανοίγουμε στη συνέλευση ως θέματα προς συζήτηση με την προοπτική της αυτοκριτικής και της αυτομόρφωσης. Στις διαδικασίες μας δίνουμε την απαραίτητη σημασία και προσοχή στα βιώματα που μοιράζονται στο δημόσιο –ή όχι– λόγο, προσπαθούμε να αποφύγουμε συνθήκες που θυμίζουν λαϊκό δικαστήριο και επιθυμούμε να δημιουργούμε ένα ασφαλές κλίμα ώστε όλα τα άτομα να έχουν την άνεση να εκφραστούν ελεύθερα και ειλικρινά.
Έπειτα από το πρόσφατο γεγονός κοινοποίησης εξουσιαστικών και χειριστικών συμπεριφορών ατόμου που μέχρι τώρα συμμετείχε στην συνέλευση, όπως έχουμε πράξει σε αντίστοιχες καταστάσεις παρελθοντικά, προχωρήσαμε σε μια εσωτερική διαδικασία με σκοπό να δούμε κατά πόσο υπάρχει κάποιο κοινό σημείο συζήτησης, το οποίο δεν βρέθηκε. Μέσω της διαδικασίας εκφράστηκαν βιώματα από άτομα της συνέλευσης, που προηγουμένως δεν υπήρχε χώρος να επικοινωνηθούν και αντιληφθήκαμε αντίστοιχα μη αποδεχτές και ηγεμονικές συμπεριφορές που σχετίζονται με τη λειτουργία του σταθμού και την συνέλευσή μας. Στα πλαίσια της αυτοκριτικής, ως συνέλευση οφείλουμε να παραδεχτούμε την αδυναμία μας να αναγνωρίσουμε και να διαχειριστούμε τις συμπεριφορές αυτές σε προηγούμενο στάδιο.Δεν θέλουμε όμως να σταθούμε μόνο στα αρνητικά των διαδικασιών αυτών ούτε να αναλωθούμε περαιτέρω στην επεξήγηση των συζητήσεων που προέκυψαν. Θα θέλαμε αντ’αυτού να σημειώσουμε ότι κάθε προβληματική συμπεριφόρα που το καθέ ένα από εμάς εντοπίζει, όχι μόνο στα διπλανά του, αλλά και στο ίδιο, μπορεί να αναδείξει ένα πεδίο συζήτησης και να δημιουργήσει εύφορο έδαφος για να δούμε πιο καθαρά το πως θέλουμε να συν-υπάρχουμε, τους όρους με τους οποίους διαμορφώνουμε τους αγώνες μας και το τί μέχρι τώρα μας φαίνεται προβληματικό. Έτσι, προσπαθούμε να βρούμε τους τρόπους που θέλουμε να διαχειριζόμαστε τις συμπεριφορές που έρχονται σε σύγκρουση με τα προτάγματά μας. Να βάλουμε δηλαδή μία άνω τελεία και να αξιολογήσουμε την μέχρι τώρα στάση και νοοτροπία μας.
Υπό αυτό το πρίσμα, αποφασίσαμε ότι δεν θα συνυπάρχουμε άλλο με το συγκεκριμένο άτομο στη συνέλευσή μας και για αυτό δεν αποτελεί πλέον μέρος της.
Ως ΕΚΡ 1431, θεωρούμε σημαντικό κομμάτι αυτό της αυτοκριτικής. Ως απόρροια της αυτοκριτικής διαδικασίας που ακολούθησε, αντιληφθήκαμε σε βαθύτερο επίπεδο την σοβαρότητα του πως εξουσιαστικές συμπεριφορές που δεν εμπίπτουν καθαρά στη σωματική ή σεξουαλική επιβολή, δεν είναι λίγοτερο σημαντικές και μπορούν να δημιουργήσουν προβληματικές και ιεραρχίες όχι μόνο εσωτερικές αλλά και σε κοινωνικά πλαίσια με πολιτικές καθοδήγησης και μικρο-ηγεμονίας. Πιστεύουμε ότι με κάθε τέτοιο κύκλο συζήτησης μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε όλο και καλύτερα τις τοξικές συμπεριφορές και τελικά να αναπτύξουμε τα απαραίτητα εργαλεία, ώστε να τις προλαβαίνουμε πριν αυτές πάρουν το πάνω χέρι και τραυματίσουν άλλα άτομα, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε συντροφικές σχέσεις εμπιστοσύνης και χώρους ελεύθερης έκφρασης στον μολυσμένο αέρα της πόλης.
