Το πρωί της Πέμπτης 25/8, με απόφαση του προέδρου της σχολής συνεργείο του ΑΠΘ, σε συνεννόηση με την αστυνομία, προχώρησε στην εκκένωση του φοιτητικού στεκιού, Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Ιατρικής, γνωστό και ως ΑΚΙ. Το ΑΚΙ δημιουργήθηκε το 2016, εφόσον καταλήφθηκε από φοιτητές/τριες ιατρικής και όποιον/α ήθελε να συμμετέχει, το παλιό, εγκαταλελειμμένο κυλικείο της σχολής, ένας χώρος ο όποιος είχε μείνει αχρησιμοποίητος για χρόνια. Στα 6 χρόνια λειτουργίας του, το ΑΚΙ έχει φιλοξενήσει πλήθος εκδηλώσεων και συζητήσεων για το χώρο της υγείας και την πρόσβαση σε αυτή, για τους αγώνες ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος, για το δημόσιο χώρο, για την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες, για το χαρακτήρα του σύγχρονου πανεπιστημίου, για τους αγώνες των μεταναστριών, για την αυτοδιαχείριση, συζητήσεις με γιατρούς και νοσηλευτές του ΕΣΥ καθώς και σεμινάρια για τη βασική υποστήριξη της ζωής (BLS). Πέρα από τις συζητήσεις και τις εκδηλώσεις, ο φιλόξενος χώρος του κυλικείου κάλυπτε την ανάγκη και την επιθυμία μας να συναντιόμαστε συλλογικά στη σχολή, να γνωριζόμαστε και να συζητάμε, να διαβάζουμε μαζί, να μοιραζόμαστε, να μαγειρεύουμε. Υπήρξε ο χώρος που μοιραστήκαμε τη δημιουργικότητά μας, με πλήθος προβολών ταινιών, μουσικών δρωμένων, βιβλιοπαρουσιάσεων, ζωντανών συζητήσεων. Ο χώρος αυτός κυριολεκτικά αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητάς μας, καθώς όχι μόνο έχουμε περάσει ώρες και ώρες σε συζητήσεις, εκδηλώσεις κλπ αλλά έχουμε αφιερώσει και πολύ χρόνο για να επισκευάσουμε το χώρο και να καταστεί βιώσιμος.
Όμως εγχειρήματα όπως το ΑΚΙ και άλλοι κατειλημμένοι χώροι στα πανεπιστήμια δεν φαίνεται να χωρούν στην κανονικότητα του πανεπιστήμιου που λειτουργεί ως επιχείρηση. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το ΑΚΙ εκκενώνεται μετά από τον ένα χρόνο -πλέον- λειτουργίας του αγγλόφωνου προπτυχιακού με δίδακτρα στην Ιατρική ΑΠΘ (12.000 ευρώ το χρόνο), το οποίο υπήρξε η αφορμή για την ολοκλήρωση της διαδικασίας περίφραξης και κλειδώματος της σχολής. Η κίνηση της περίφραξης της σχολής και του σφραγίσματος όποιου κοινού χώρου την αμφισβητούσε, είναι πλήρως εναρμονισμένη με τη γενικότερη λογική της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που προχωράει βήμα-βήμα πανελλαδικά, με την περικοπή των φοιτητικών παροχών, τη μείωση των εισακτέων, τους ταξικούς φραγμούς, την εξάρτηση των πανεπιστημίων και της έρευνας από ιδιωτικές εταιρείες και managers, τη σύμπραξη των δημοσίων ιδρυμάτων με το στρατό και την αστυνομία σε επίπεδο έρευνας και όχι μόνο, την σκληρή αστυνόμευση των πανεπιστημίων με καθημερινή παρουσία ΜΑΤατζήδων και την αναγγελθείσα εγκατάσταση των ΟΠΠΙ στις σχολές, που περιφρουρούν όλα τα παραπάνω. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν είναι παρά μια επίθεση στις ζωές μας, που συμπληρώνει τις επιθέσεις που δεχόμαστε συνολικά, με την επέλαση της ακρίβειας, των λογαριασμών στα ύψη, των ακριβών ενοικίων και προϊόντων, της ιδιωτικοποίησης της υγείας και της πρόσβαση σε αυτή με κριτήρια, της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας με τους χιλιάδες νεκρούς, το κατεστραμμένο ΕΣΥ, τα lockdown, την αστυνομική βία, την στρατιωτικοποίηση, του ρατσισμού και της θανατοπολιτικής ενάντια στους/ις μεταναστ(ρι)ες, της πατριαρχίας, της καταστροφής του περιβάλλοντος.
Αντιστεκόμενοι/ες στην εκκένωση του ΑΚΙ και υπερασπιζόμενοι/ες το συλλογικό χαρακτήρα του χώρου, δεν υπερασπιζόμαστε απλώς τα πέντε ντουβάρια που το περικλείουν. Υπερασπιζόμαστε τη δυνατότητά μας να υπάρχουμε και να αναπνέουμε σε αυτόν τον ασφυκτικό κόσμο στον οποίον όλο μετριούνται σε χρήμα, σε αυτήν την ασφυκτική κανονικότητα που επιτίθεται ενάντια σε ό,τι την αμφισβητεί, σε αυτό το ασφυκτικό πανεπιστήμιο που χωράει όλο και λιγότερους/ες.
Συγκέντρωση ενάντια στην εκκένωση του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής
Παρασκευή 26/8, 11:00 στα γρασίδια ιατρικής
