Από γειτονιά σε γειτονιά, από πόλη σε πόλη, από χώρα σε χώρα, οι καταλήψεις δεν δημιουργήθηκαν τυχαία. Η εξατομίκευση, η αλλοτρίωση, η απομόνωση και η αποκτήνωση που μας οδηγεί το υπάρχον σύστημα δημιούργησαν ασφυκτικές συνθήκες κι ανάγκασαν κάποιους ανθρώπους να βρεθούν μαζί και αντίθετα από την κυρίαρχη δομή της κοινωνίας, συλλογικά, να δράσουν και να εναντιωθούν σε αυτή την κατάσταση. Η κατάληψη αποτέλεσε το μέσο και όχι τον αυτοσκοπό.
Χώροι που στέγασαν αυτήν την ανάγκη ήταν εγκαταλελειμμένα κτίρια, εργοστάσια, αγροκτήματα, βαγόνια …νεκροί για αυτή την κοινωνία χώροι -χώροι ξεχασμένοι που όλοι θυμήθηκαν αφού κατελήφθησαν -χώροι μέσα στους οποίους σπάμε τη σχέση εξουσίας, εμπορευματοποίησης, ρατσισμού, σεξισμού, φτιάχνοντας οριζόντιες δομές, αρνούμενοι την μετατροπή της ανάγκης στέγασης σε εμπόριο μέσω του εκβιασμού του ενοικίου.
Οι δράσεις…πολλές…
Οι συναυλίες αλλάζουν μορφή και από αναλώσιμα προϊόντα γίνονται αυτο-οργανωμένες μορφές έκφρασης.
Οι προβολές από στείρο θέαμα γίνονται πεδία πολιτικής ανάλυσης.
Οι ραδιοσυχνότητες από όργανο χειραγώγησης γίνονται μέσο ελεύθερης έκφρασης λόγου.
Πράγματα που στην κοινωνία κατάντησαν ρουτίνα και βαφτίστηκαν χόμπι, αποκτούν ξανά νόημα και δίνουν νόημα ξανά.
Η νέα πραγματικότητα που δημιουργείται σε μια κατάληψη ολοκληρώνεται μέσα από τις κοινωνικές και πολιτικές δράσεις. Η έκφραση αλληλεγγύης αποκτά “σάρκα και οστά”, στηρίζοντας κινήσεις και ανθρώπους που για την αγωνιστική τους δράση, η κοινωνία τους αποξένωσε, τους φυλάκισε και στο έσχατο σημείο αποπειράθηκε να τους αφαιρέσει τη ζωή. Η δράση των καταλήψεων στέκεται σαν ανάχωμα απέναντι στις αυταρχικές διαθέσεις κράτους και αφεντικών. Προσπάθειες επιβολής φόβου, ξενοφοβίας, αστυνομοκρατίας, εργατικής δουλείας κ.α. αμφισβητούνται εμπράκτως.
Ως πυρήνες πολιτικής σκέψης αλλά και δράσης, αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε περιπτώσεις κοινωνικών εξεγέρσεων-όπως το Δεκέμβρη. Έχοντας ως κεκτημένο την συλλογική δράση, με τα μέσα και τις δομές που έχουν αναπτύξει καταφέρνουν και συσπειρώνουν κόσμο γύρω τους.
Όλα τα παραπάνω πραγματοποιούνται μέσα από διαδικασίες και λογικές που η κοινωνία έχει ξεχάσει και το κράτος προσπαθεί να σβήσει από την κοινωνική συνείδηση.
Κάθε κατάληψη αποφασίζει συλλογικά μέσα από την συνέλευση της που λειτουργεί αντιεραρχικά και η γνώμη όλων είναι εξίσου σημαντική. Λογική συνέπεια της φύσης μιας κατάληψης είναι χαρακτηριστικά όπως ο αντιρατσισμός, ο αντιφασισμός, ο αντισεξισμός και ο σεβασμός στην ατομική ελευθερία. Τα χαρακτηριστικά αυτά αποτελούν πυρήνα που μοιράζονται όλοι οι κατειλημμένοι χώροι.
Το πλήθος των κατειλημμένων χώρων, ο λόγος και η δράση τους, αλλά ακόμα και η ύπαρξη τους φοβίζουν το κράτος. Μετά το Δεκέμβρη και εν μέσω της κρίσης το κράτος αντιλαμβάνεται ότι ο ρόλος του ως κυρίαρχου αμφισβητείται. Σε μια προσπάθεια επανεδραίωσης προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, στήνοντας ένα “θέαμα” με σενάρια τρομοκρατίας και καταστολής των καταλήψεων. Σκοπός είναι ο εκφοβισμός και ο στιγματισμός όποιου επιλέγει να σκέφτεται, να δρα και να αγωνίζεται. Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία πόλεων στείρων από αντιδράσεις…εκτάσεις απλής επιβίωσης.
Τα μέτρα που έχει εξαγγείλει ο αρχι-εισαγγελέας κ.Σανιδάς, αναπαράγουν σαν πιστοί στρατιώτες τα καθεστωτικά ΜΜΕ, και σπεύδουν να υλοποιήσουν οι υπόλοιποι δούλοι του κράτους. Ο κατασταλτικός τους μηχανισμός όμως μπορεί να υποτάσσει κτίρια αλλά δεν μπορεί να υποτάξει συνειδήσεις.
Οι καταλήψεις γεννήθηκαν από ανάγκη και όσο η ανάγκη θα υπάρχει…θα υπάρχουμε
1431am
radio-revolt
