Άρθρο της εφημερίδας ΓΕΦΥΡΑ (του Συλλόγου Φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών – Σεπτέμβρης 2001), που στα πλαίσια του αφιερώματος στις καταλήψεις του Ιουνίου, θίγει το θέμα της αντιμετώπισης της κατάληψης από τα ΜΜΕ, που ήταν και μία από τις αφορμές ίδρυσης του 1431ΑΜ
Η δημοσιοποίηση και προβολή κάθε γεγονότος δεν είναι τελικά και τόσο εύκολη υπόθεση, Αυτό έγινε άμεσα αντιληπτό από τους φοιτητές, οι οποίοι στα πλαίσια της αγωνίας τους για το μέλλον της παιδείας, ξεκίνησαν κινητοποιήσεις με τη μορφή καταλήψεων στις σχολές τους.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών, προκειμένου να ανοίξει το ζήτημα της παιδείας στην κοινωνία, έγιναν ενέργειες τόσο από τη βάση του γενικού συντονισμού των καταλήψεων, όσο και αυτού του συλλόγου φοιτητών πολιτικών μηχανικών. Σε καθημερινή βάση αποστέλλονταν δελτία τύπου και άρθρα στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και δύο φορές κλήθηκαν συνεντεύξεις τύπου. Οι προσπάθειες πολλές φορές δεν απέδωσαν καρπούς, αφού έτυχαν της γενικότερης αδιαφορίας του τύπου για τα ουσιαστικά θέματα της παιδείας. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που διαστρεβλώθηκαν τα αιτήματα των φοιτητών, ενώ σπάνια δημοσιογράφοι είδαν το θέμα αντικειμενικά.
0Ι ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Οι πορείες που γίνονταν κάθε βδομάδα στους δρόμους της πόλης, αποτελούσαν τη μοναδική αφορμή για να κάνει η τηλεόραση αναφορά στις κινητοποιήσεις. Το μεγαλύτερο μέρος των ρεπορτάζ, αφιερωνόταν σε εικόνες και σχόλια που αφορούσαν την ταλαιπωρία των οδηγών, η οποία προκλήθηκε απ’ το κυκλοφοριακό χάος. Η προβολή αποσπασματικών δηλώσεων φοιτητών δημιούργησε την εντύπωση ότι η κινητοποίηση γίνεται αποκλειστικά και μόνο κατά της ανωτατοποίησης των T.E.I. Σε αρκετές περιπτώσεις, τόσο από την τηλεόραση όσο και από τις εφημερίδες, τα γεγονότα στο χώρο του πανεπιστημίου παρουσιάστηκαν ως ενέργειες παρατάξεων από δημοσιογράφους που ήθελαν να τις χρωματίσουν.
Αγανακτισμένοι πλέον οι φοιτητές, αποφάσισαν και πραγματοποίησαν τη συμβολική κατάληψη στις εγκαταστάσεις της ΕΤ3 στη Λεωφόρο Στρατού, στις 8 Ιουνίου. Μετά από διαπραγματεύσεις με τους υπευθύνους του σταθμού, αποφασίστηκε να δοθεί μισής ώρας ζωντανός τηλεοπτικός χρόνος. Σε μια έκτακτη εκπομπή στην οποία φιλοξενήθηκε ένα μέλος από κάθε υπό κατάληψη σύλλογο, δόθηκε η ευκαιρία για άμεση προβολή των αιτημάτων. Κατόπιν αυτού εκδόθηκαν δελτία τύπου από το κανάλι, που καταδίκαζαν την ενέργεια.
Καλύτερης αντιμετώπισης, δεν έτυχαν ούτε και οι δύο συνεντεύξεις τύπου που κλήθηκαν από τους συλλόγους των φοιτητών. Συγκεκριμένα η πρώτη αγνοήθηκε από το σύνολο του τύπου, αφού προσήλθε μόνο ένα τηλεοπτικό κανάλι. Όσο για τη δεύτερη, αυτή κλήθηκε πριν από την πορεία της κα-
τάληψης της ΕΤ3 και δόθηκε σε ένα κατάμεστο από φοιτητές αμφιθέατρο στο χώρο του πολυτεχνείου, με αρκετά Μ.Μ,Ε. παρόντα. Ωστόσο, για άλλη μια φορά το περιεχόμενο της δεν προβλήθηκε αλλά παρουσιάστηκε απλά ως γεγονός.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που τα μέσα παραπληροφόρησαν τους φοιτητές για την τύχη του εξαμήνου και της εξεταστικής, πριν ακόμα να έχει συνεδριάσει και αποφασίσει η σύγκλητος.
ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΑΡΧΙΖΕΙ Ν’ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ
Κατόπιν επαφών μελών των υπό κατάληψη συλλόγων με παράγοντες κάποιων περιφερειακών τηλεοράσεων, όπως το ΔΙΚΤΥΟ των Σερρών και το TRT Θεσσαλίας, καθώς και το Ράδιο Θεσσαλονίκη, έγιναν ζωντανές εκπομπές με καλεσμένους φοιτητές.
Μετά από αρκετές μέρες κινητοποιήσεων, κάποια Μ.Μ.Ε. της Θεσσαλονίκης έστρεψαν τα βλέμματα τους στο χώρο του πανεπιστημίου. Με αναφορές σε μονόστηλα, γνωστοποίησαν στο κοινό της πόλης τις ενέργειες των φοιτητών στα πλαίσια των καταλήψεων, όπως τη συναυλία στο Πολυτεχνείο, τη δημιουργία ραδιοφωνικού σταθμού στον ίδιο χώρο, καθώς και την παρέμβαση στην πόλη. Επίσης δημοσιεύτηκε αυτούσιο άρθρο από μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Πολιτικών Μηχανικών με αναφορά στην ουσία των γεγονότων. Παρόλα αυτά οι μεμονωμένες προσπάθειες από κάποιους ευαισθητοποιημένους δημοσιογράφους στα ζητήματα παιδείας δεν ήταν αρκετές, ώστε να αποτυπώσουν το μέγεθος της μη αναμενόμενης έκρηξης στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΑΠ’ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ
Ποιος, λοιπόν, ο ρόλος των Μ.Μ.Ε. σε μια δημοκρατική κοινωνία που σέβεται την ελευθερία της έκφρασης; Σε όλη την πορεία των κινητοποιήσεων, έγινε άμεσα αντιληπτό από τους φοιτητές ότι για να ακουστείς, πρέπει να δημιουργήσεις εικόνες που “πουλάνε”. Έτσι, όμως, χάνεις την ουσία και μένεις στο θεαθήναι. Φτάνουμε, λοιπόν, στο σημείο το ίδιο το μέσο προβολής μιας ενέργειας, να αποτελεί παράγοντα εκφυλισμού της. Οι συσχετισμοί που διαμορφώνονται κάθε φορά, είναι αυτοί που καθορίζουν τον τηλεοπτικό χρόνο ή ένα κομμάτι χαρτιού σε κάποια εφημερίδα. Αν και η πολυφωνία είναι συστατικό της δημοκρατίας, σήμερα, παρόλη την πληθώρα των μέσων είναι εικονική. Η αμφισβήτηση και η κριτική σκέψη, απουσιάζουν από το σύνολο των Μ.Μ.Ε. Οι άνθρωποι τους, καθημερινά επικαλούνται έννοιες, όπως αυτή της ελευθερίας της έκφρασης, που όμως οι ίδιοι καταπατούν, φιμώνοντας τη γνώμη των πολιτών. Αποδεικνύεται, λοιπόν, η αναγκαιότητα επαναπροσδιορισμού του ρόλου τους, έτσι ώστε αυτά να εξυπηρετούν τον ουσιαστικό λόγο ύπαρξης τους.
Ναταλία Ντ. , Σοφία Α.
