Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Το κείμενο για τους μετανάστες που γράφτηκε και μοιράστηκε από τη ραδιοφωνική ομάδα του 1431am με αφορμή το ραδιοφωνικό διήμερο.
Δε διέσχισαν οι άνθρωποι τα σύνο
ρα,
Τμήμα αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, πλατεία Άγιου Παντελεήμονα, καλλιέργειες Μανωλάδας, κέντρο κράτησης μεταναστών Παγανής Μυτιλήνης, καταυλισμός προσφύγων Πάτρας, Έβρος, Αιγαίο. Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε δεκάδες ακόμα τέτοια μέρη στον ελλαδικό χώρο. Αυτό που τα συνδέει είναι μία λέξη: βαρβαρότητα. Είτε αυτή εκφράζεται με τις δολοφονίες στα σύνορα και τη στυγνή εκμετάλλευση εργατών, είτε με τις επιχειρήσεις σκούπα και τα βλέμματα υποτίμησης και ρατσισμού.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 με την μεγάλη εισροή μεταναστών από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ παρακολουθούμε τη συντονισμένη προσπάθεια κράτους και αφεντικών να διαχειριστούν τις μεταναστευτικές ροές προς συμφέρον τους. Τα μμε παίρνουν γρήγορα θέση. Από τα παράθυρα των οχτώ επιτυγχάνεται η στοχοποίηση των μεταναστών για όλα τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας: τί θέλουν και έρχονται εδώ, μας κλέβουν τις δουλειές και άλλα ωραία καθημερινά ρατσιστικά διαγγέλματα. Η διαδικασία υποτίμησης των μεταναστών δεν είχε άλλο σκοπό από την δημιουργία ενός πλαισίου εκμετάλλευσής τους. Από τα χωράφια και τις οικοδομές μέχρι την ανάπτυξη και την ισχυρή Ελλάδα.
Το 2004 είναι μια κομβική χρονιά. Ολυμπιάδα, Euro και μεγάλες δόσεις εθνοπρέζας στην ελληνική κοινωνία δίνουν το έναυσμα για το πρώτο μαζικό πογκρόμ εναντίον Αλβανών το Σεπτέμβριο του 2004. Δύο νεκροί και δεκάδες αλβανοί τραυματισμένοι από ένα συρφετό ελλήνων μικροαστών πατριωτών. Βέβαια και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Είχαν προηγηθεί αρκετές ρατσιστικές επιθέσεις, βιασμοί στα μπουρδέλα καταναγκαστικής πορνείας και απαγορεύσεις κυκλοφορίας σε αλλοδαπούς μετά τη δύση του ηλίου από δημάρχους της τιμημένης ελληνικής επαρχίας.
Οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ (που όλως τυχαίως συμμετείχε και ο ελληνικός στρατός) και η οικονομική απομύζηση των φυσικών πόρων του ‘τρίτου’ κόσμου άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου. Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες φεύγουν από τις χώρες τους προσμένοντας ένα καλύτερο μέλλον στο δυτικό κόσμο. Η υποδοχή τους είναι ανάλογη με τη κατάσταση στις χώρες τους: πολεμική. Οι δολοφονίες στα σύνορα Ευρώπης με Ασία και Αφρική πλαισιώθηκαν νομικά από το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, τη λογική της Ευρώπης-Φρούριο και τα κέντρα κράτησης μεταναστών –στρατόπεδα συγκέντρωσης τα έλεγαν στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Ακόμα και όταν φτάνουν ζωντανοί στοιβάζονται στον καταυλισμό στο λιμάνι της Πάτρας ή στο Εφετείο στην Ομόνοια. Μαζεύουν φράουλες σε καθεστώς δουλείας στα χωράφια της Μανωλάδας. Βιώνουν το κοινωνικό αποκλεισμό στη παιδική χαρά του Αγ. Παντελεήμονα. Απαγάγονται κατά δεκάδες με όχημα την αντι-τρομοκρατική (αντιμουσουλμανική για την ακρίβεια) εκστρατεία. Δολοφονούνται ενώ πουλάν cd όπως ο Τόνυ Ονούα στη Καλαμαριά ή ενώ περιμένουν να καταθέσουν αίτηση ασύλου στη Πέτρου Ράλλη. Βασανίζονται στα αστυνομικά τμήματα και φυλακίζονται στα κέντρα κράτησης ανά την επικράτεια. Βιάζονται, όπως στη περίπτωση της μαθήτριας από τη Βουλγαρία στην Αμάρυνθο, ενώ αν είναι και συνδικαλίστριες όπως η Κωνσταντίνα Κούνεβα τις περιμένει βιτριόλι.
Δεν θα μπούμε στο τριπάκι της καθεστωτικής αριστεράς και των μ.κ.ο. που θεωρούν τους μετανάστες κακόμοιρους και δύσμοιρους που χρειάζονται βοήθεια άνωθεν. Έχουν τον τρόπο τους να οργανώνονται και να δίνουν τις δικές τους απαντήσεις μαζί με το ντόπιο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό κίνημα. Άλλοτε με τη μορφή απεργιών και άλλοτε με τη μορφή συγκρούσεων με την αστυνομία. Απεργοί μετανάστες εργάτες στα εργοτάξια των ολυμπιακών έργων και στη Μανωλάδα, Νιγηριανοί στη Καλαμαριά να επιτίθενται σε μπάτσους ζητώντας εκδίκηση για το νεκρό φίλο τους, Αφγανοί στη Πάτρα εναντίον λιμενικών, οδομαχίες στο κέντρο της Αθήνας με αφορμή το σκίσιμο του κορανίου, απεργίες πείνας στη Παγανή. Κορύφωση της αντίστασης στο καθημερινό εξευτελισμό αποτελεί η συμμετοχή τους στην κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη, σπάζοντας τις διαιρέσεις που η ίδια η εξουσία δημιουργεί.
Η θέση μας ως ελεύθερο κοινωνικό ραδιόφωνο δε θα μπορούσε παρά να είναι εχθρική σε εθνικιστικές κραυγές και πρακτικές, είτε στα μικρόφωνα, είτε στο δρόμο. Στην κατεύθυνση αυτή συντονίζουμε τις φωνές μας με κομμάτια των μεταναστών που αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα της καταπίεσης που ορθώνουν κράτη, αφεντικά και αγανακτισμένοι πολίτες. Χτίζοντας γέφυρες αλληλεγγύης, ενώνουμε τις φωνές με τα ταξικά μας αδέρφια.
τα σύνορα διασχίζουν τους ανθρώπους
1431am ελεύθερο κοινωνικό ραδιόφωνο
