Για τον Ζακ και τους νεκρούς της δημοκρατίας

Μάθαμε τελικά, ύστερα από τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων πως ο Ζακ δεν ήταν υπό την επήρεια ουσιών όταν μπήκε στο κοσμηματοπωλείο. Λίγο καιρό πριν, τα στοιχεία και οι μαρτυρίες που πρόεκυπταν έδειχναν ότι δεν υπήρχε ούτε πρόθεση ληστείας. Οπότε τι έγινε, ο Ζακ δολοφονήθηκε άδικα, όπως αφήνεται να εννοηθεί από τους δημοσιογράφους που ασχολούνται ακόμη με την υπόθεση. Δηλαδή αναρωτιόμαστε, εάν ήταν ληστής και τοξικοεξαρτημένος θα είχε σκοτωθεί δικαίως? Όχι σε καμιά περίπτωση. Διότι εμείς δεν ερμηνεύουμε τα γεγονότα σύμφωνα με το αστικό δίκαιο του κράτους και το δίπολο αθώος-ένοχος, ούτε όμως με τον κώδικα ηθικής αυτής της κοινωνίας περί δικαίου και αδίκου. Ο Ζακ δολοφονήθηκε από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους, ευυπόληπτους πολίτες και νομοταγείς, ανεξάρτητα απο το γεγονός ότι και οι ίδιοι κάνουν τις λαμογιές τους. Δολοφονήθηκε από αυτούς που τον είδαν ως περιθωριακό, πρεζάκι και ληστή ο οποίος απείλησε την ιδιοκτησία (παρότι αυτή η εκδοχή κατέρρευσε όπως είδαμε ), καθότι η περιουσία του μικροαστού έχει μεγαλύτερη αξία από την ανθρώπινη ζωή. Ναι, από αυτούς τους μικροαστούς που ενώ το κράτος τους κλέβει ουσιαστικά με τους αβάσταχτους φόρους που τους έχει επιβάλει, αυτοί είναι τόσο δειλοί ώστε να στραφούνε εναντίον του και στρέφονται σε όποιον θεωρούν ότι είναι αδύναμος. Ο Ζακ όμως δολοφονήθηκε και από τα κτήνη της αστυνομίας αφού αυτοί του έδωσαν την χαριστική βολή και αυτό το γεγονός δεν πρέπει να το προσπερνάμε.

Μόνο όμως οι παραπάνω ευθύνονται για τον θάνατο του? Φυσικά και όχι. Ευθύνες έχει και το μέλος του ΕΚΑΒ που ενώ η δουλειά του ήταν να τον περιθάλψει, τον χτύπησε και ο ίδιος. Ευθύνη έχει όμως και η κυβέρνηση που αρέσκεται να πουλάει αριστεροσύνη και ανθρωπισμό αποκρύπτοντας ότι το υπουργείο προστασίας του πολίτη ( ποιανού πολίτη όμως τελικά ? ) προΐσταται της αστυνομίας. Όπως έχει ευθύνη και αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που βιάστηκε να τον καταδικάσει προσάπτοντας του διάφορες ταμπέλες, ούτος ώστε να δικαιολογήσει την δολοφονία. Αυτό το συγκεκριμένο κοινωνικό σώμα που αρέσκεται στον κανιβαλισμό και τον εκφασισμό, με τα ρατσιστικά του αντανακλαστικά και την υποταγή του σε κάθε είδους ηγέτες που του υπόσχονται ότι θα το σώσουν από την μίζερη καθημερινότητα του. Αναφερόμαστε σ΄αυτούς που πιστεύουν ότι οι τοξικοεξαρτημένοι-ες, οι μετανάστες-στριες, οι ζητιάνοι, οι πόρνες, οι τρανσεξουαλ, οι ομοφυλοφυλοι, οι διαφορετικοί, περισσεύουν σ΄αυτή την κοινωνία και πρέπει να αφανιστούν. Τέλος ευθύνη έχουν και τα ΜΜΕ που κατευθύνουν την κοινή γνώμη και εμπορευματοποιούν το λυντσάρισμα και τον τραγικό θάνατο ενός νέου ανθρώπου.

Η απάντηση που δόθηκε στους δρόμους από την πλευρά του κινήματος ήταν άμεση. Πραγματοποιήθηκαν πορείες και δράσεις για να αναδείξουν την στυγνή δολοφονία, το λιντσάρισμα ενός ανθρώπου από έντιμους νοικοκυραίους σε συνεργασία με τους μπάτσους. Πολλά κείμενα γράφτηκαν για να αναλύσουν, με διαφορετικούς τρόπους το καθένα, το γεγονός. Σ’αυτές τις δράσεις όμως θεωρούμε πως έλειψε ο δυναμισμός και η μαχητικότητα που αναλογούσε σ’ένα τέτοιο γεγονός, όπως η εξεγερτική δυναμική που αναπτύχθηκε μετά την δολοφονία του Αλέξη το 2008 και που φώτισε τις μητροπόλεις με τις φλόγες της.

Πάντως ο Ζακ δεν είναι ούτε ο πρώτος νεκρός της δημοκρατίας ούτε θα είναι ο τελευταίος. Σ΄αυτή την κοινωνία και το σύστημα που ζούμε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε νεκρούς εργάτες και εργάτριες στα κάτεργα, πνιγμένους μετανάστες στη θάλασσα, επαναστάτες στις φυλακές, παιδιά να βιώνουν την φρίκη του πολέμου, ανθρώπους να αυτοκτονούν από απελπισία και αδιέξοδο, νέους και νέες να πεθαίνουν από ναρκωτικά, σφαίρες, γκλομπς και δακρυγόνα των μπάτσων να «εξοστρακίζονται» προς πάσα κατεύθυνση.

Ας μην ξεχάσουμε λοιπόν τον Ζακ, την Κατερίνα, τον Λάμπρο, τον Αλέξη, τον Σαχζάτ, αλλά και όλους όσους έχουν βίαια χαθεί. Ας επιστρέψουμε την βία πίσω αντιμαχόμενοι το εξουσιαστικό σύμπλεγμα που την προκαλεί και διεκδικεί το μονοπώλιο της. Ας στήσουμε σήμερα κιόλας οδοφράγματα που θα γίνουν η απαρχή για να γκρεμίσουμε τον σάπιο τούτο κόσμο. Ας σταθούμε απέναντι στην κανονικότητα που πρεσβεύει η πατριαρχεία, απέναντι στο δόγμα του νόμου και της τάξης που υπερασπίζονται οι ευυπόληπτοι νοικοκυραίοι πολίτες, απέναντι στην αποδοχή της εθελοδουλίας και την αναπαραγωγή της από τους εξουσιαζόμενους. Απέναντι στα θρησκευτικά και εθνικιστικά πρότυπα που στοχεύουν στην υποδούλωση και την υποταγή, απέναντι στις αξίες αυτής της τοξικής κοινωνίας και απέναντι σε όσους στηρίζουν με τον τρόπο τους και την θέση τους την μηχανή των εξουσιαστών.

Να μην επιτρέψουμε άλλη μια δολοφονία να συμβεί, να μην ανεχτούμε άλλον ένα βιασμό, να μην αφεθούμε στην εξαθλίωση, να μην συνηθίσουμε στην καταπίεση σαν καλοί σκλάβοι. Να μην συναινέσουμε στην καταπάτηση της αξιοπρέπειας μας.Η καταστροφή των αξιών και των ιδανικών τους θα γίνει από μας για να μας χαρίσει την ικανοποίηση και την άγρια χαρά που νοιώθει κανείς όταν αρνείται να υπακούσει, όταν αντιστέκεται στην κάθε είδους καταστολή, όταν εξεγείρεται και επαναστατεί.

«Αγαπώ τα τσογλάνια και τους χασικλήδες, τους κλέφτες, τις πουτάνες, τους ρεμπέτες και τους πούστηδες γιατί μάχονται κάθε μορφή εξουσίας και τους αγαπώ πιο πολύ γιατί τα καταφέρνουν και επιζούν κόντρα στην αστυνομία, κόντρα στον ποινικό νόμο, κόντρα στην απαίσια ηθική των μικροαστών, κόντρα στον φλογερό εαυτό τους».

ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

 

ατομικότητες από την ραδιοφωνική ομάδα

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ

antistasi@espiv.net

κάθε Τρίτη στις 18.00 στο Ελεύθερο Κοινωνικό Ραδιόφωνο 1431ΑΜ – www.1431am.org