Όταν η κοκκινοσκουφίτσα έφαγε το λύκο #46 – Γάμος… ή και όχι

https://sovversiva.wordpress.com/2010/08/21/mujeres-libres-proposal-for-the-creation-of-wedding-factory/

Θες να μην παντρευτούμε, ντάρλινγκ;

https://isanarchisttheoryandhistory.wordpress.com/2012/02/13/emma-goldman-and-postmodern-love/

https://www.marxists.org/reference/archive/goldman/works/1914/marriage-love.htm

Η αντίληψη της παραδοσιακής, πυρηνικής και πατριαρχικής οικογένειας κυριαρχούσε όχι μόνο στη συντηρητική δεξιά αλλά και στα κομμάτια εκείνα τα σοσιαλιστικά, κομμουνιστικά και αναρχικά. Επίσης, με την έλευση του ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, το γυναικείο ζήτημα πέρασε σε δεύτερη μοίρα και ο πρωταρχικός σκοπός των γυναικών ήταν να βοηθήσουν τα πολιτικά κόμματα από τα οποία εξαρτιόνταν για να καταφέρουν να κερδίσουν τον πόλεμο.

Ωστόσο, όπως παραδέχεται και η Mary Nash, οι αναρχικές, υπερασπιζόμενες τον ελεύθερο έρωτα και τη σεξουαλική ελευθερία, άφησαν μια παρακαταθήκη προς εξέταση, από την πλευρά του φεμινισμού: την ανάγκη να οριστούν οι σχέσεις εξουσίας που συντελούνταν στην ιδιωτική σφαίρα και να προταθούν νέες αντιεξουσιαστικές μορφές σχέσεων.